Cán desgraciadas sereas
devolveron á lúa o seu cantar,
desafiuzados curandeiros as súas albricias,
musas nuas a súa humanidade.
Cán deovotos misioneiros
devoraron as súas almas en tempestade,
divindades ronceiras os seus desexos;
flautulentas necesidades a súa bondade.
Conquistaron alquimistas necidades;
indecentes conquistaron sociedade;
soberanos conquistaron malditos reinos
e, malditos, morrerán.
Sepultaron logo os ripios
escondendo ao paso a súa humanidade.
Devastaron pastos, postularon egos
que nin en mil anos se esquecerán.
25 febreiro 2015
24 febreiro 2015
-... por ti-
Mintes se cres que nunca chorei,
se cres que o meu lume está calmo,
se cres que un futuro é mellor que un pasado.
Se dis que nunca me falaches cos ollos.
Denuncias a calma coa que saes
...e iso doe;
fas que sinta cómo o meu tempo arde
sen un mal sentimento firme.
Cústame calar tanta amargura,
levar tan só o calvario desta tortura.
Axúdame a suxeitar a miña cruz
que eu agarrarei a túa dor coa miña yalma.
Logo créome casado coa soidade
e a xente rabúñame tanta fortuna,
pero amarro forte a miña causa perdida
e azouto a miña mente con quen me deu morte.
E álzase o camposanto en vitoria,
traga a terra os meus pensamentos.
E sei que non me virás a visitar
ata que saibas por qué morrín...
se cres que o meu lume está calmo,
se cres que un futuro é mellor que un pasado.
Se dis que nunca me falaches cos ollos.
Denuncias a calma coa que saes
...e iso doe;
fas que sinta cómo o meu tempo arde
sen un mal sentimento firme.
Cústame calar tanta amargura,
levar tan só o calvario desta tortura.
Axúdame a suxeitar a miña cruz
que eu agarrarei a túa dor coa miña yalma.
Logo créome casado coa soidade
e a xente rabúñame tanta fortuna,
pero amarro forte a miña causa perdida
e azouto a miña mente con quen me deu morte.
E álzase o camposanto en vitoria,
traga a terra os meus pensamentos.
E sei que non me virás a visitar
ata que saibas por qué morrín...
23 febreiro 2015
-Conclúe, caveira-
Pálida caveira que apalpa os meus miolos,
desapareces cando a noite naufraga.
Defendes a posición na miña válvula
e, a regañadentes, sígote esquecendo.
Caveira sangante, non digas adeus;
hoxe agárdote de novo no meu descanso.
Ultráxame outra vez cos teus fríos seos
e esquézanseche os bicos que non che dou.
Sarcástica caveira que me acompaña,
ri máis alto, que no te oio.
Non sabes beber sen mollar os beizos?:
pois os meus deixaches disecados.
Improbable caveira sen carne nin pel,
nin escamas que arroupen o meu porvir;
regrésame ao teu infinito esquecemento
que eu xa non volverei contigo durmir.
Caveira desterrada,
caveira inconclusa,
caveira das miñas veas.
Caveira.
Lista 1.074 de 40 principales (18 de abril de 1987)
*En rojo la posición que tenían la semana pasada; en amarillo las semanas que llevan en lista; (ne) nueva entrada.
SALEN DE LA LISTA:
Medina Azahara "Qué difícil es soñar"
1 semana en lista (40)
The Other Ones "We are what we are"
1 semana en lista (39)
1 semana en lista (40)
The Other Ones "We are what we are"
1 semana en lista (39)
Miguel Ríos, Ana Belén, Rosa León, Víctor Manuel, Joaquín Sabina y Amaya "Cualquier tiempo pasado fue peor"
1 semana en lista (38)
1 semana en lista (38)
Off "Electrica salsa (baba baba)"
5 semanas en lista (39-31-26-25-25)
5 semanas en lista (39-31-26-25-25)
LISTA:
Nº 40 (ne) Santana "Veracruz" (1)
Nº 38 (ne) Frankie Goes to Hollywood "Watching the wild life" (1)
Nº 37 (ne) Rosabella "Interlude" (1)
Nº 36 (ne) Kelly Marie "Born to be alive" (1)
Nº 35 (36) Korroskada "Torero" (2)
Nº 34 (ne) Farmacia de Guardia "Cazadora de cuero" (1)
Nº 33 (ne) Sammy Hagar "Winner takes it all" (1)
Nº 32 (ne) Lou Gramm "Midnight blue" (1)
Nº 31 (27) Aviador DRO "Voy a despegar" (2)
Nº 30 (ne) Duran Duran "Skin trade" (1)
Nº 29 (26) Franco Battiato "Nómadas" (2)
Nº 28 (ne) De Diego "Vieja ciudad" (1)
Nº 27 (ne) Círculo Vicioso "El perdedor" (1)
Nº 26 (ne) Bertín Osborne "Besando" (1)
Nº 25 (ne) John Farnham "You're the voice" (1)
Nº 24 (30) The Alan Parsons Project "Standing on higher ground" (2)
Nº 23 (29) Level 42 "Running in the family" (3)
Nº 22 (24) Los Toreros Muertos "Soy un animal" (2)
Nº 21 (21) La Granja "Sufro por ti" (3)
Nº 20 (22) Madonna "La isla bonita" (4)
Nº 19 (23) Mecano "No es serio este cementerio" (2)
Nº 18 (ne) Spandau Ballet "How many lies?" (1)
Nº 16 (ne) Spagna "Call me" (1)
Nº 15 (19) U2 "With or withtout you" (2)
Nº 14 (18) Jackie Wilson "Reet petite" (3)
Nº 13 (17) Simply Red "The right thing" (2)
Nº 12 (14) Bruce Springsteen "Fire" (3)
Nº 11 (12) Aretha Franklin & George Michael "I knew were waiting (for me)" (5)
Nº 10 (13) Alison Moyet "Is this love?" (4)
Nº 09 (15) Communards "So cold the night" (6)
Nº 08 (10) Erasure "Sometimes" (5)
Nº 07 (09) Radio Futura "37 grados" (4)
Nº 06 (06) Alaska y Dinarama "La funcionaria asesina" (9)
Nº 05 (07) Bon Jovi "Livin' o a prayer" (8)
Nº 04 (03) Bangles "Walk like an egyptian" (8)
Nº 03 (01) Robbie Nevil "C'est la vie" (4)
Nº 02 (02) Gregory Abbott "Shake you down" (7)
Nº 01 (05) Ramoncín "Como un susurro" (6)
07 febreiro 2015
-Granada, año cero-
El ruido de la muerte
desangrando va la última esperanza
con sus frías e insensibles manos,
desfilando sin compasión y desacompasado,
reprimiendo el dolor de la amenaza
y silbando por calles desiertas de mañanas.
El ruido de la muerte
tiñiendo va la roja libertad;
enfurecido, vomita su gracia de plomo y pólvora;
de rojigualda enseña impone igualdad
y disparidad en su airada involución
hacia un mundo de penumbra y suciedad.
El ruido de la muerte
con su eterna condena nos espera;
abre su fuego -cierra mi bondad-,
desdice juramentos o jura necedades
que uno jamás firmaría sin estar coaccionado.
El ruido de la muerte me hace llorar...
(Ilustración Luis Seoane)
desangrando va la última esperanza
con sus frías e insensibles manos,
desfilando sin compasión y desacompasado,
reprimiendo el dolor de la amenaza
y silbando por calles desiertas de mañanas.
El ruido de la muerte
tiñiendo va la roja libertad;
enfurecido, vomita su gracia de plomo y pólvora;
de rojigualda enseña impone igualdad
y disparidad en su airada involución
hacia un mundo de penumbra y suciedad.
El ruido de la muerte
con su eterna condena nos espera;
abre su fuego -cierra mi bondad-,
desdice juramentos o jura necedades
que uno jamás firmaría sin estar coaccionado.
El ruido de la muerte me hace llorar...
(Ilustración Luis Seoane)
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)