-Oda á nena que conversou ca lúa-

Está xa a nena chorando
(qué covarde que está esta nena),
está coa sua boneca rota
(qué covardes boneca e nena).
Está a nena coa lúa
(qué bonita a lúa que está),
estalle a contar as súas penas
(que peniña as súas penas me dan!).

Ai!, que doída está a nena!
(dime, nena, por qué ti o estás);
está doída en desamores
(nena da ialma, non o esteas máis).
Ai!, que a nena se nos morre!
(a ver se conmove ao seu galán).
Por que a nena está chorando?:
será que será, por que será?